Tweede stage maand is alweer aangebroken

Eindelijk weer eens een verslag van mij over mijn stage.

Omdat er niet zo heel veel nieuws gebeurd tijdens mijn stage schrijf ik niet elke week een verslag.

Het gaat super goed hier! Ik heb het hartstikke naar mijn zin hier in Spanje, zowel op mijn stage als in het huis samen met de twee andere meiden.

Op mijn stage leer ik elke dag nog super veel. Het infuus prikken gaat de ene dag makkelijker dan de andere dag maar het is en blijft 'leuk' om te oefenen en te doen. Zo apart dat ze het in Nederland op school op een nep arm oefenen en ik het gewoon meteen in de praktijk oefen. Zo zie je maar weer de verschillen tussen Nederland en Spanje. Ze hebben hier ook geen BIG-registratie dus als je het kan, dan mag je het uitvoeren en hoef je het niet te blijven herhalen. Dat komt voor mij dus weer heel mooi uit.

Vorige week liep ik de hele week met een Nederlandse collega, erg makkelijk dan kan zij mij sommige dingen net even wat duidelijker uitleggen dan iemand die gebrekkig Spaans spreekt. Toch vind ik dat ook wel iets hebben hoor, dat Spaans en Engels door elkaar haha!

Afgelopen week vrijdag 7 oktober was ik rond kwart over 1 half 2 aan het kijken bij een lumbale punctie. Een lumbale punctie word ook wel een ruggenprik genoemd en gebruiken ze voor onderzoek van het hersenvocht. Deze punctie wordt gedaan door met een dunne holle naald van ongeveer 10-15 centimeter lang tussen de lendenwervels door in de liquorruimte (de ruimte waar het hersenvocht zich bevindt) te komen om daar wat hersenvocht vandaan te kunnen halen. Deze prik word wel onder verdoving uitgevoerd hoor, anders is het wel heel erg pijnlijk! Zij kreeg deze lumbale punctie omdat er zich een ontsteking bij de ruggenwervel bevindt. Het was heel interessant om te zien, ik had het nog nooit gezien. Terwijl ik hier naar aan het kijken was kwam een collega de kamer binnen met de mededeling dat Ramon (hoofd van de verpleegkundige) aan de balie stond en vroeg of ik met hem mee wilde gaan om te kijken bij een hartcatheterisatie! Tuurlijk wilde ik dat, de lumbale punctie was nog niet klaar maar ik wilde natuurlijk hartstikke graag bij een hartcatheterisatie kijken.

Ik liep met Ramon mee, ik moest een heel smal deurtje door en kwam ineens in een ruimte terecht waar een rontgenapparaat stond en waar een man op een tafel lag. Een andere man was alles aan het klaarzetten voor de 'operatie' en vertelde mij dat ik niks aan mocht raken omdat alles steriel was, logisch natuurlijk! Ik kreeg een loodrok en een loodjasjes aan tegen de rontgenstraling. Een hartcatheterisatie wordt altijd uitgevoerd door middel van rontgen en contrastvloeistof.

Het is zo apart om te zien dat ze terwijl ze bij iemand in het lichaam bezig zijn met een operatie het via een televisie scherm kunnen zien. Ik had het wel al een keer op tv gezien maar in het echt is het dan toch veel leuker en interessanter en ik snap nu ook hoe het dus werkt met die televisie schermen.

Op een gegeven moment kwam de arts tevoorschijn die de behandeling ging uitvoeren. Bijna vermomd kwam hij de kamer binnen in een groen/blauwe jurk, een soort van loodkraag om zijn nek en een bril die er wel heel supersonisch uit zag. Inmiddels was de patient bedekt met een blauwe steriele doek en ging de arts na verdoving in de lies, de slagader zoeken in de lies van de patient. Met behulp van aan aanpriknaald word de dijbeenslagader aangeprikt. Om er achter te komen of je in de slagader zit moet je kijken hoe het bloed uit de aanpriknaald komt, als dit op het ritme van de hartslag gaat dan zit je dus goed, en dat was bij deze patient het geval. Via deze aanpriknaald word een introducer aangebracht, hier kan geen bloed door ontsnappen maar er kan wel een katheter met voerdraad via de slagader naar het hart worden geschoven.

Als eerst gaan ze opzoek naar de vernauwing, door de slagader met contrastvloeistof te vullen en daarna rontgenfoto's/filmpjes te maken kun je de vernauwing gemakkelijk opsporen. De vernauwing was heel goed te zien, de patient was aan deze ader al eerder geholpen maar de vernauwing was dus weer terug gekeerd. De ene na de andere voerdraad werd door middel van de katheter het lichaam ingebracht en uit eindelijk werd de 'stand' geplaatst. Er gaat een 'draad' het lichaam in via de katheter en daaraan zit een heel klein ballonnetje die word 'opgepompt' via een soort pompje en uit eindelijk is de 'stand' dan geplaatst.

Dit is een beknopte uitleg van de hartcatherisatie, op internet is nog veel meer over te vinden hoor!

Alles werd mij in het engels uitgelegd, dus ik moest soms wel een paar keer goed nadenken wat hij mij allemaal vertelde. Maar ik begreep het allemaal heel goed! Aan het einde vroeg hij mij nog of ik nog vragen had, deze had ik niet, tja alles werd mij zo helder uitgelegd dat ik geen vragen hoefde te stellen.

We brachten de patient naar de IC waar hij goed geobserveerd wordt op bloedingen.

Volgens mij vinden ze het hier in Spanje heel leuk om iemand iets te leren, vandaar dat je bij van alles mee mag kijken. Dat is voor mij weer positief natuurlijk!

Het was heel erg leerzaam en leuk om allemaal te zien en misschien word ik a.s. woensdag 10-10-12 opgehaald voor een andere operatie, ik ben benieuwd, ik kijk er in iedergeval wel naar uit.

Liefs,
Esmee